Av Celal Ülgen'den Gazdanadam Festivaline Şiir

SÖNÜK SARMAŞIKLAR GÖLGESİ

Gece; Sessizliğin kara korsanı 
Yağıyor çiy ırmaklarıyla 
Mavi düşlerine taş köprülerin. 

Gece; karanlığın derebeyi 
Örümcek parmaklarıyla kuruyor kum saatini... 

Dinle geceyi 
Paris'te, Roma'da ya da İstanbul'da 
Devinirken senfonisi kimsesizlerin 
Oynanıyor son perdesi yazılmamış hüzünlerin 

Aşkı bozmalı, tek düze ve de çılgınlıkları 
Gece örüyor saltanatını simden 
Tüm aşklar eşittir ve aşklar emek... 

Gece; sönük sarmaşıklar gölgesi 
Kırıyor zincirlerini tinsel tutsaklıkların 
Özgürleşmesi bu usun 
Unutulmuş seslere boyanıveriyor zindanlar 
Devrimin erguvan sesleri. 

Kızgın kumsallar üzerinde 
Sürüyor yıldız sağanaklarıyla egemenlik 
Tanrılar bir bıçağın menevişli sırtında. 

Gece, ya da sönük sarmaşıklar gölgesi 
Kaç milyon soru saklı dudaklarında. 
Özgürleşecek mi kutsal usunuz ? 
Yoksa hep 
Tutsak mı kalacaksınız ?...

Celal Ülgen