İnsan yaşamın içinde tek başına bir varlık değil, hayatı güzelleştiren çiçekler, böcekler ,dağlar, taşlar, denizler, insanlar ve türlü nimetler var .
Ancak bunları kaybetmeye zorlanıyoruz, son yüzyılda insan zorla bireyselleştiriliyor maalesef.
bilerek ve istenerek bu girdaba çekiliyorsun aslında, teknoloji ile birlikte yalnızlığa ve tek birey olmaya zorlanıyorsun, adeta insanlara karşı ”karşı” insan olmaya iteleniyorsun, kullandığın teknoloji bilgisayarlar, telefonlar hatta ev aletleri bile iletişim becerilerini ve insan ilişkilerini kolayca savurabilmen için en büyük yardımcı ve en önemlisi insanı çabuk tüketiyorsun.
Oysa çekirdek bir toplumdan doğdun, bir aileden, nasıl ters düşebilirsin ki, çelişmiyor musun?
Ben böyleyim, kimseyi dinlemem, ben doğruyum, onun suratına tükürürüm, arkaya dönüp bakmam, yakarım ,yıkarım, ne oluyor yahu sütten çıkmış ak kaşık kimsin…
“Ben doğruyum, herkes yanlış, bunu silerim ,öbürünü üzerim, özgüvenim yüksek” falan filan tırışkadan teyyare, çekilmek istendiğin noktaya bir bak,her şey oyun sende parçası.
Söylenen şarkılar, kurulan cümleler, iletişimsizlik, boş verme, hayatı kendi amaçların ve menfaatlerin için yaşa,
-Sen başarırsın
-sen özelsin
-kimseye ihtiyacın yok
-kendi ayakların üzerinde durmayı öğren,
-özgüvennnnnnnnn
Evet herkes hayatta özel bir birey, ancak tek başına yaşaman mümkün değil.
Yalnız dünyaya gelmedin, ölürken de yalnız gitmeyeceksin en azından cenazeni kaldıracak belediyenin bir görevlisi olacak.
ancak yalnızlığın içine bilerek çekiliyorsun.
Bilerek Kısırlaştırılıyorsun, yediğin içtiğin tükettiğin her şey seni hastalığa doğru adeta çekiyor, stresli,sinirli,ona buna saldıran bir birey olabilmen için her şey planlanmış,iletişimsizlik diz boyu,ver coşkuyu ver coşkuyu ama yalnız ve mutsuzsun,insandan kaçar oldun,bazen de” ihtiyacım var dediğinde”,yanımda yoklardı diyorsun,peki bu çarkın neresindesin? ,ve üstelikte yalnızlığın bedeline karşılık, bir sürü mesleğin cebini dolduruyorsun, onlarda kazançlarını afiyetle yiyor,sende tırnaklarını.
bu nasıl çelişki….
Yıkıyorsun, homurdanıyorsun, kadının erkeğe ihtiyacı yok,erkeğin kadına ihtiyacı yok,saygısı yok,çabuk tüketiyorsun,kız kıza,erkek erkeğe,kol kola,hastalıklı bir toplum.
bilerek kısırlaştırışıyorsun, elimi sallasam ellisi, bize de düşer tellisi falan hikaye aç kapıyı bakalım kim gelmiş,zil çalmadı bile………..
Allah insan olabilmenin sevgi vermenin ve paylaşmanın nimetlerini ve mutluluklarını emirlerinde belirtmiş paylaş, fakiri gözet, açı doyur, taşı güle çevir, sev ve sev, saygı duy, sabır et, kimsenin malına, mülküne, hayatına nemalanma, sen o olamazsın o da sen,
Hepimizin egoları çok yüksek, komplekslerimiz offf felaket hakikaten , kendini bilmek kadar büyük bir erdem yok.
Yaşam koçları var ya hani,ver gazı,ara gazı,hedefi tutturamayınca ,sivrisinek vızıltısı ……………
ailemize, sevdiklerimize insanlarımıza sahip çıkalım,onları kucaklayalım,onlar bizim paketimizden çıkan en güzel sürprizler.
hayatı rezil eden de vezir eden de sadece kararlar ve seçimler.
mutluluk hiç eksik olmasın.
FACEBOOK YORUMLAR