Sonuç odaklı değil çözüm odaklı olalım

Hiç yürüdünüz mü bir yanınız Deniz bir yanınız sessiz biraz bozuk biraz dar yıpranmış kaldırımlarda.Aklınızın bomboş sığ sularında etrafınızın bazen sis bazen boğulacakmış gibi kalabalık olduğunu hissettinizmi ? Zordur işte bu Zaman'da konuşmak konuşmaya çalışmak.

   Bu günlerde elime kalem bile almak istemiyorum , geçmiş Zaman larda diye başlamak istediğim cümleler kurmak istiyorum fakat kuramıyorum günü neredeyse 24 saatimin yarısından fazlasını çocuklarla geçiren biri olarak o duru su gibi henüz olgunlaşmamış buğday taneleri gibi güzel kokan gökteki yıldızlardan daha parlak gözlerle etrafı seyreden masumlara yapılanları görmek duymak ve hiç bir şeyin yapılmadığını seyretmek ruhu bedeni acıtan bu gerçekleri her gün bir başka isimde yaşamak. Satırlara başladığım o ilk cümle varya işte bütün bunlar bana " Bir yanım Deniz bir yanım sessiz, içim alabildiğine sis" dedirtmekte..    Nasıl bir dünyaları varki bu kendini insan bedenine sokmuş canavarların küçücük  bedenlere zul etmekteler . Nasıl bir zevk Nasıl bir düşünce bunu aklı baki bile olsanız anlamanız mümkün değil içlerindeki canavarlaşmış leş kokan ruhlarının esiri olmuş bu yaratıkların soluduğu havayı solumak bastıkları topraklara basmak onların varlıklarını bilerek aynı dünyayı paylaşmak ta ayrı bir işgence ama en acı olanıda gerekli olması gereken yaptırımların olmaması yapılmaması.     Kimin ne düşündüğünün ne yaptığının ne yapmak istediğinin bir önemi yok olmamalıda  bu yaratıkların sonları ne ömür boyu hastanede kalmaları ne müebbet hapis yatmaları olmamalı evet ben idamın geri gelmesini canı gönülden isteyenlerdenim.Peki çözüm bu mu ? Bu hasta beyinleri , ruhları  nasıl yok ederiz önce onu düşünmek gerekmez mi ? Hatamız evet hatamız diyorum çünkü bizler hep sonuç odaklı yaşayanlardanız çözüm odaklı olmayı bir türlü beceremedik. Eğitimin okulda değil evde ailede başladığını ahlakın okuma yazmadan önce okul sıralarında değil ana baba yanında aşılanması gerektiğini bir türlü işleyemedik insanların ne beyinlerine nede yüreklerine.."sen erkeksin mükemmelsin sen kızsın susmalısın " denildi."O senin kardeşin oğlum "demek yerine "sen erkeksin o kız "cümleleriyle çocukların büyültmesini uzaktan sessiz sessiz izledik taki çuvaldızın ucu bize dokunana dek. ve sonuç... Sonuç ortada küçük bedenlerin ya hayatları boyunca boyunlarında bir tasma gibi taşıyacakları tramvaları ile yaşanalarını yada üzerinde koşup oynamaları gerekli olan toprağın altına emanet edilişlerini seyretmek..    Bu gideşe bir son vermek istiyorsak şayet evet çok ağır en ağır yaptırımların uygulanması gerekli fakat bundan sonrası içinde ne yapılması gerektiği bir beş yıl  onyıl sonrada aynı haberlerle uyanmamak için eğitimin ne kadar önemli olduğu düşünülmeli önce ana baba eğitimi sonra çocuk ilkesi benimsenmeli unutmayın eğitimde , öğretimde evde ailede başlar. Değerli anne babalar lütfen bunu bir düşünün çok zor değil bir Zaman'lar sizde çocuktunuz ve o çocuk sizlerin hala içinizde bir yerlerde kulak verin o na ve ses olun çocuklarınıza temiz ruhla büyüyen çocuklarımız bu dünyaya sahip çıksın..   Hoş tutun zatlarınızı... FK