Kırlangıç yürekler

Onca çırpınışın onca savaşın ardından gelmiştin aslında..Ürkek yüreğime konmuş KESK'in bakışlı bir kartaldın adeta ve ben kanatlarının arasında ısınan , gözleri herşeye kapalı bir kırlangıç. Hayatın anlamsızlığında rüzgarlara inat kanat çırpmaya çalışan , herkesin çekindiği heybetli kartala meftun mağrur yüreği onun bakışlarına çoktan kendini kurban etmiş kırlangıç ve sen bilmessin severse bir kırlangıç yakar içini ve eyer kaybetmişse sevdiğini gökyüzü ona haramdır kapar kanatlarını bırakır kendini en derin boşluğa ve yumar gözlerini sensiz dünyaya çünkü kırlangıç yüreğini bir kere açar ne kapatmaya gücü yeter nede yanan içinin küllerinden yeniden doğmaya bilir sevda tek kişilik yaşanmaz...    Nedenmi böyle bir giriş yaptım bu yazıma bir masalmı yoksa Gerçekmi bilmem ama kırlangıçlar ömür arkadaşlarını kaybettiklerinde yada seviye karşılığı olmadığında ölürlermiş sessiz sakin bir kuytuda kendileriyle Başbaşa kalıp nefeslerini bırakırlarmış.şimdi düşünüyorum bir kırlangıç kadar olmayan yürekleri görmek onlarla yaşadığımızı düşünmek Aslı'nda nekadar acı .Her gün aynı otobüse binmek kaldırımda Yanyana yürümek bazen para verip alış veriş yapmak bazende Sevda'm diyip elinden tuttuğumuz kırlangıç yüreksiz insanlarla yaşıyoruz ve bunu bile bile yapıyoruz kusur acaba kırlangıçtamı yoksa yüreği gibi olduğunu sandıklarındamı ? İşte sanırım tüm mesele bu...    Günlük hayatımıza baktığımızda bir çok olayı okumakta izlemekte yorumlamaktayız onayladığımız yada hayır dediğimiz bir çok şeyi yaşıyoruz ama bu arada yüreğimizin varlığınıda hiçe sayamıyoruz kimimizde kırlangıç kimimizde Kartal olan yürekler.Kelimeler bazen anlamını yitirir anlatmakta zorlanırsın aydınlığı örten karanlık gibi bir ağacı yada bir duvarı saran sarmaşık gibi içini saran kelimeleri sökemessin içinden  Dışardan bakıldığında başında kavak yelleri esen sanılan sen içindeki fırtınaları susturmaya çalışırken bir kırlangıç olduğunun farkına varamadan yaşarken kendini öldürdüğünü anlayamadan yorgun adımlarını atarsın HAYATIN Arnavut kaldırımlarında.      Halbuki her satırında mutluluk akan belki fakir görünen ama Karun kadar zengin olan cümleler acılarını bir bir eritir o kırlangıç yüreğin yeterki o yürek söylemesini çizmesini  bilsin bilsinki okuyan dinleyen gören anlayabilsin.olmadı deyip kenara çekilip sessiz sedasız makus talihi beklemesin o kırlangıç yürekler ve Kartal yüreklere heybetleri uğruna (egoları)kaybettiklerini anlamalarını sağlasın bunu yapabilmek zor değil olmamalı yeterki isteyin vede istediğinizi gösterin.Kırık bir aynaya bile baktığınızda mutlaka bir köşesinde yansımanızı göreceksiniz yada eski bir gramafonun bile bir plağı döndürebildiğinde sesin çatallıda olsa çıktığını ve namelerin kulağa Nasıl hoş geldiğini görebilir duyabilirsiniz Ozaman hiç birşey anlamsız değil ve bir şekilde sizde yüreğinizin söylemek istediğini ve göstermek istediğini gösterebilir söylemek istediğini söyleyebilirsiniz bir yolu mutlaka vardır ve bu yolu bulmak zor olmamalı yeterki o kırlangıç yüreğin atmasına izin verin.     Amacım sizlere bir kırlangıç kadar güzel sevin bir kırlangıç kadar güzel anlayın ve bir kırlangıç kadar istediğinizi bilin demek ama onun gibi çabucak pes etmemenizi mutlaka bir mücadelenin olması gerektiğini anlatabilmek bunu sadece gönül işi olarak değil hayatın her evresinde her olgusunda uygulayabilmeniz umarım kırlangıç yürekleriniz hep atar vede Kartal yüreklere yenik düşmeden onlarında kırlangıç olabileceklerini gösterebilir sevgi huzur vede saygı sizlerle olsun hoştutun zatlarınızı... FK.