Bu sabah yağmur yağıyor, güzel İstanbul’da
Çocukluğum günleri gibi damla damla…
Hatıramda.
Babamı, işten döner gibi bekliyorum.
Özgürlüğü…
Yokluğun köşe bucak yer tutmuş dipsizliğinde,
Sokakta kalanların,
Ne yaptığını duyumsayarak…
İçlenerek, hoyratsızca ve taşkın dalgalar gibi.
Aynı ortamda mesai yapmış ama
- hala içerdeki meslektaşları için gülümseyenleri gördükçe,
…
Bu sabah yağmur, yağıyor güzel İstanbul’da
Ortalık sisli,
Pus kesmiş.
Gökyüzü!
Asayişten dönen, gözleri kan çanağı ve
-giydiğimiz önlüğün bile farkında olamayan babamın, bizleri görebilmesini, bekler gibi…
Bekliyorum,
Özgürlüğü…
Yokluğun girdabında, bir kuru peynir parçasını
-hangisi yesin- diye bekleyen çok haneli sofralardan,
Yağmalanan; görgüsüzlüğün,
Önüne set vurulamamış
Edepsizliklerin,
Bitip, tükenip…
Özgürlüğün gelmesini, bekliyorum.
Yorgun ve kan, ter içindeki ve sancılardan
Yılların yozlaştıramadığı,
Tüm şairleri kucaklayıp;
Biraz Hasan Hüseyin,
Biraz Nazım ile helalleşip.
Özgürlüğümü bekliyorum…
Bir baba şefkati,
Bir baba-dağı gibi arkamda,
Geleceğim şekillenirken,
Geleceğimizi bekliyorum…
Çocuklarımız için.
Çocuklarımız için.
Özgürlüğümüzü bekliyoruz.
Nisan 2020 Saat 17:00 İstanbul
Emel Seçen
FACEBOOK YORUMLAR