İstanbul Deyince

“İstanbul deyince aklıma kuleler gelir
 Ne zaman birinin resmini yapsam öteki kıskanır
Ama şu Kızkulesinin aklı olsa
Galata kulesine varır
Bir sürü çocukları olur…”
                                        Bedri Rahmi Eyüboğlu
Üstat, bu dünyadan göç edeli tam kırk altı yıl oldu. Bir şiirinde güzel İstanbul’u bir ucundan diğer ucuna bağlayan ama aradaki güzelliği,  sevgi çemberi ile çerçeveleyip, sevgili kavramından aile kavramına transfer ettirir.

Onun yüreğinin gördüğü güzelliği belki de göremeyenler için “sahip olun” anlamındadır. Her eski kentler gibi ki İstanbul’un dünyanın başkenti olacak kadar seven Napolyon bile bu kadar para para dediği halde nokta atışlar yapmamıştı.

Öncelikle bu topraklarda, bu ülkede herhangi bir şehirde olan değer kültürel miras,  kimsenin malı değil kültürün ortak kazanımı ve aktarımıdır. Cenevizlilerden kalma eseri, tarihi dokusunu bozarak sahip olunmayacağı gibi asırlık İstanbul fethinden sonra yapılan camilerin dış yüzlerinde yazılarının değiştirilmesi de buna dahildir.

Bunun için ciddi araştırma, kültür birikimi ve nitelikli uzmanlar gerekir.
Gelelim Kız Kulesine, İBB Basın sözcüsü Murat Ongun haberler çıkar çıkmaz hemen açıklama yapma gereği duydu: “ Kız Kulesi, İBB mülkiyeti olan bir alan değildir dolayısı ile mülkiyetinin İBB’den alınması söz konusu değildir, kamuoyuna duyurulur”

Oranın tarihçesine girersek; “İstanbul’ lu bir Rum olan araştırmacı Evripidis’in anlattığına göre önceleri Asya sahillerinin bir çıkıntısı olan kara parçası zamanla sahilden kopmuş ve Kızkulesi’nin üzerinde bulunduğu adacık oluşmuştur. Kızkulesi’nin üzerinde yer aldığı kayalıktan ilk kez M.Ö. 410’da söz edilir. Bu tarihte Atinalı komutan Alkibiades, Boğaz’a girip çıkan gemileri denetlemek ve vergi almak amacıyla bu küçük ada üzerine bir kule inşa ettirir. Sarayburnu'nun bulunduğu yerden, kulenin bulunduğu adaya zincir gerilir ve kule böylece Boğaz’ın giriş ve çıkışlarını kontrol eden bir gümrük istasyonu halini alır. Bundan yıllar sonra yani M.Ö. 341’de Yunan Komutan Chares, kulenin bulunduğu adacığa eşi için, mermer sütunlar üzerine bir anıt mezar yaptırır.-Kız Kulesi resmi sayfası”

Günümüze kadar süreci görmek isterseniz siteye gidip okuyabilirsiniz.
İnsanlarda doğal bir refleks oluştu, ellerinden kaçıp gidiyor hissi duyuyorlar çünkü toplumun güveni kalmadı. Halkını kandıran, en önemlisi ve basiti olarak değerlendirirsek, dünya salgınında bile işi fırsatçılığa döken ahlaksız bir dizi olaya her gün şahit olunuyor ve en önemlisi kimse dur, demiyor!
Halk aç ve artık kendinden başka kimseye güvenmiyor.

Yerli, yabancı herkesin sevdiği hatıra diye satın alıp hediye ettiği, İstanbul’un temel objeleri ve Türkiye Cumhuriyetinin hele hele herkesin gözbebeği İstanbul’un değerlerini hatırlatmak için bardak altından tutunda, sabununa, kahve fincanından, çay bardağına, hatta hamam takımına kadar objeleri mevcuttur.

Bir İstanbullu ve hele hele İstanbul sevdalısı olarak en iyi biz biliriz, neler oluyor şehrimizde.
Sokaklarında, mahallelerinde…

Şu an olan, ister Galata civarında ister başka muhitte kepenklerin inik olduğu, Üsküdar’da Ümraniye’de,  Halk Ekmek’teki kavgadır.
Bunu sadece biz değil dünya basını da görüyor.

Umarım bir an önce insanımıza, halkımıza, yaşadığı şehre yakışır işlerin duyumlarını alırız.
Bizler nikah şekerlerine, Galata & Kız Kulesi davetiyeleri yaptıran gençler tanıdık. Mutluluk bütündür, ne Galata’yı, Kız Kulesinden, ne de ikisini ve tüm kültürel mirası, İstanbul’dan ayırabilirsiniz.
Biz, bizi ve bizim gibi değerine sahip çıkanları seviyoruz.

Kavgadan ve cehaletten nefret etmedik, hiçbir şeyden etmediğimiz kadar.
Artı ne yapabiliriz diye düşünmek lazım canım İstanbul’a
Biz gitsek, siz gitseniz, onlar gitse ki yolun sonu geldiğimiz gün gibi belli iken kişiler gider ama o tarihi eserler, kültür mirası olarak kalmaya bir uçtan diğer uca aşklarını fısıldamaya devam ederler.
Denizler şahittir, yüzyıllardır.

EMEL SEÇEN, 4 Mayıs 2021, İstanbul