Gerçekten adil değil, eşit değil.

Olmamış!
Öğretmen, ödeve bakar.
Bekâr, evleneceği insana.
Kadın, pazarda yemek yapabilecek en iyi malzemeyi en uyguna alabilmeye.
Terzi, kumaşa uygun ipliğe.
Berber, saç sakala.

Yastık, içinde ki yüne (eskiden içleri böyle elyaf değildi en azından sünger parçaları olurdu)
Çocuk, balona ve şekere.

En çok da ileride kendisinin rol modeli olacak anne ve babasına.
Annem de Babam da, iyi ki benim annem ve babam.
İyi ki onların terbiye şirazesinden geçmişim.
Ama olmuyor ki.

Gerçekten adil değil, eşit değil.
Bu kadar kör, bu kadar cahil, bu kadar vurdumduymaz insanla yaşamak gerçekten zor.
Arkadaş vapura bindin de, masken mi uçtu denize?
Yok, yok sen de onlardansın. Hiç öğrenmeyen.
Geçen atmamış, bir tanesi ağacın dalına asmış. Bunu gördüğümde anlamlandıramadığım gibi hala anlamakta inanın güçlük çekiyorum.

Şimdi haberi taze çıktı. Keşke çıkmasa da yazmasaydık.
“Haliç’te boynuna maske dolanan Martı kuşu, İBB ekiplerinin sabah temizlik sırasında müdahalesi ile kurtarıldı”
Yani bir insana bir kere, olmadı iki, olmadı üç.

O köpek, at hatta kuş bile anlıyor da sizi anlamak gerçekten güç!
O maske insan için,
Ve işiniz bittiğinde ise en yakın çöpe atmak için.
Çünkü medeniyet bunu gerektiriyor. Ama anlamadığınız hatta içinizde, ruhunuzda hiç sindiremediğiniz kesin.
Bir daha yazıyoruz; öğrenmemişsen doğa öğretir.
Ha bir insana saldırmışsın,
Ha bir kuşun ölümüne sebebiyet verecek eylem gerçekleştirmişsin.
Hepsi aynı kapıyı açıyor.

İstanbul’un gözdesi Martı Kuşları.
Orhan Veli’nin mirasçıları siz salının yine. Söz, biz size sadece vapurdan simit değil, mahallemizdeki kasabımız gibi besleyeceğiz. Söz, yine kaldırımın o görünmeyen, insan ayağı değmeyen yerine yine su kabı koyacağız. Sonra siz yine karga, kumru ve serçe ile paylaşacak ve ardından mahallenin kedilerine bırakacaksınız. Hem de hiç itişip, kakışmadan!

 Ve ben yine hayretle yeniden izleyeceğim. Bu aralar çatılarda büyümekte olan yavrularınızı nasıl beslediğinize tanıklık edip, doğaya bir kez daha hayranlık duyacağım.
Ben ve benim gibiler…

Biz, sizden özür dileriz. Sevmeyi bilemeyen ve hala kendini dünyada yalnız sanan insan sıfatına bürünmüş tüm varlıklar adına.

Emel Seçen 30 Haziran 2020 İstanbul